BU KARANLIK SİSTEMİ SORGULAMADAN, YARGILAMADAN AYDINLIK GÜNLERİN UZAK OLDUĞUNU BİLİYORUM!

Emekli sınıf öğretmeniyim. Eğitimi Hatay 'da okudum. Oğlum Efe Çağlar Karagöz baba mesleğini seçti. Soğuk havayı sevmediğinden tercihlerinin çoğunu Hatay 'a yapmasını istedim. İkinci Tercihi olan Kırıkhan İmam Hatip Ortaokuluna tayini çıktı.

Aydın'daki evimizden 5 Şubat'ta ayrıldı. Kırıkhan 'a vardığında bizi saat 01.00'de aradı. 3 saat sonra da deprem oluyor. Aydın'dan Kırıkhan' a ancak 7 şubatta ulaşabildik. Kupik apartmanı enkazında sadece bir ekip vardı. İş makinası yoktu. Tesadüfen oradan geçen bir milletvekiline yalvardım. Bir saat sonra iki tane iş makinası geldi. Cenazemizi 10 Şubat'ta çıkarabildik.

Öğretmen olmadan önce inşaatlarda çok çalıştım. Beton işlerinden az çok anlarım. Enkaz adete sanki beton- demir yapımı değil bir kum yığınını andırıyordu. Zaten bilirkişiler raporlarında ayrıntılarıyla belirtmişler.

Enkazda beş gün boyunca çalışanlarla bir yürek olduk. Bir devlet görevlisi yoktu. Otuz yedi yıl hizmet etmişliğim var. Devletimin bir sıcak eli omuzuma dokunmadı. Bir bardak suyu nasip olmadı. Cenazemizi için askeriye içinde kurulan kriz masasından yardım istedik. Kendi arabanızla götürün dediler. Bin kilometre yolu oğlumun cansız bedeniyle nasıl giderim deyip boynu bükük ayrıldım. Sevdiğimiz insanlar devreye girerek Mersin Büyük Şehir aracıyla ayrılabildik. Gönüllü insanların sayesinde ayakta kaldık.

Aydın - Çine Halkı Çine Belediyesi, Çine Kamu görevlileri, siyasi partiler, Öğretmen sendikaları bizi bu süreçte yalnız bırakmadı.

Oğlum Efe Çağlar'ın davasının 14 Şubat 2025'te 1. Duruşması yapıldı. İkinci duruşma 11 Temmuz 2025 te yapılacak. Aydın' dan gidip Kırıkhan'da görülen davanın her duruşmasına katılacağım. İddianame hazır .Suç var. Suçlular var. Ceza alan yok. Sanıklardan biri hatırlamıyor. Diğeri, ölen bir ustayı referans gösteriyor. Acımızla alay ediyorlar. Diğer davalardan farklı değil.

Yalnız kaldığım her an evladımı hatırlamadan edemiyorum. Biz ailecek acıların en çekilmezini yaşarken rant için insan yaşamını hiçe sayanların insan olduklarına, aramızda itibar görerek dolaştıklarına şaşırıyorum. Bu karanlık sistemi sorgulamadan, yargılamadan aydınlık günlerin uzak olduğunu biliyorum. Enkazın altında kalan sadece canlarımız değildi. Sistem de enkazda kalarak bir varlık gösteremeyerek çürümüşlüğünü kanıtladı.

Dün enkazın altında kalan sevdiklerimizi çıkarırken o tarifsiz acıyı bugün alevlerin arasında kaybolan canlar için yaşıyoruz. Yarınların da ne olacağı belirsiz. Özlemimiz biz yaşadıkça devam edecek. Adalet sağlanırsa bundan sonra acı çekenler azalır. Toplumda bazılarının aç gözlülüğü olduğu sürece, kamu görevlilerinin ranta, yalana talana ses çıkarmadığı bir sistemde acılarımız tazelenmeye devam edecektir.

Bugün biz, yarın siz ,hepimiz daha fazla acı çekmemek için bu düzeni sorgulamalıyız.

Hasan KARGÖZ

(6 Şubat depremlerinde oğlunu, meslektaşını Kupik apartmanında kaybeden bir baba, bir öğretmen.)